Wie is Ginny

Hoi!
Mijn naam is Ginny en samen met Richard heb ik in 2016 de stap gezet om 'anders te gaan wonen en leven'.
Ons plan was: er was geen plan. Ons doel was: meer buiten zijn, meer - letterlijk én figuurlijk - in beweging zijn, onze ecologische voetafdruk verkleinen en openstaan voor wat er op ons pad kwam. Ons typische stadsleven in Den Haag met alle 'snelheid', (werk)drukte, mogelijkheden en verplichtingen ruilden we in voor vertragen, rust en bezinning. Ongeveer anderhalf jaar wisselden we het fietsen af met werken in ruil voor kost en inwoning in met name Frankrijk en Noord Spanje.

De fietsreis heeft ons veranderd. Heeft ons geleerd hoe blij we worden van leven, wonen en werken in een natuurrijke omgeving; hoe weinig spullen en ruimte we nodig hebben; hoe fijn het is om met andere mensen aan iets moois te werken zonder dat dit financieel gewin hoeft op te leveren. En... het heeft ons geleerd hoezeer we toch wel verlangden naar een plekje voor onszelf. Constant onderweg zijn, ons aanpassen en werken voor anderen terwijl we niets opbouwden voor onszelf omdat we uiteindelijk toch weer weggingen, begon een beetje te wringen.

Toen ontstond het idee om Tiny te gaan wonen. Een klein, ecologisch huisje; minder spullen, meer buiten; duurzamer en bewuster leven; een huisje dat we direct konden afbetalen van ons spaargeld dat over was van de reis; minder financiële vaste lasten zodat we minder konden werken voor geld en juist meer tijd zouden kunnen besteden aan andere zaken die voor ons belangrijk waren geworden zoals een eigen moestuin en vrijwilligerswerk.

Zo gezegd, zo gedaan. Althans, niet helemaal. Het vinden van een plek om ons huisje legaal te plaatsen bleek een hele uitdaging. Vooral in Limburg, waar we na de reis waren neergestreken om te kunnen zorgen voor mijn hulpbehoevende vader. De tiny house beweging kwam in Nederland net goed op gang en her en der werden tiny house initiatieven tijdelijk of permanent vergund. Limburg bleef achter. Het was vooral zaak te komen met een goed plan waar de terughoudende en behoudende gemeentes een meerwaarde in zouden zien. Dat was niet moeilijk, want inmiddels wisten Richard en ik heel goed wat we wilden, namelijk leven in een heus BeLEEFpark waar we samen met de andere parkbewoners én met de rest van de gemeenschap een positieve bijdrage konden leveren aan het schoner en gezonder maken van deze prachtige Aarde.

Het plan voor het BeLEEFpark wordt bij steeds meer Limburgse gemeenten positief ontvangen. Daarnaast maken Richard en ik tegenwoordig deel uit van de Vereniging Tiny Wonen Limburg waarmee we klein, ecologisch en duurzaam wonen in Limburg van de grond proberen te krijgen.
Er staan inmiddels enkele tiny house pilots in de steigers en ook de belangstelling voor tiny wonen mét die toegevoegde ecologische en maatschappelijke waarde van het BeLEEFpark wint terrein. Het gaat er komen, daar zijn we van overtuigd. De tijd is er rijp voor!

Tiny Wonen in Limburg komt eraan, daar zetten we ons als bestuur én samen met de leden enthousiast voor in!